Określanie stanu zdrowia pacjenta na podstawie analizy wyglądu tęczówki oka – brzmi osobliwie? Jednak w XIX wieku taka metoda diagnostyczna miała całkiem sporo zwolenników.
Zainteresowanie irydologią wzrosło w latach 50.
ubiegłego wieku, a w 1981 roku w Paryżu powołano nawet fundację, która miała prowadzić badania nad irydologią i doskonalić jej charakter.
Obecnie metoda ta wchodzi w poczet medycyny alternatywnej, jednak nie zdobyła uznania w świecie konwencjonalnej medycyny, która uznaje ją za bezwartościową.
Testy kliniczne, w których badaniom irydologicznym poddano spore grupy pacjentów dowiodły, że postawienie trafnej diagnozy w oparciu o obserwację oka jest niewykonalne.
Sama technika bazuje na wykorzystaniu specjalnej lampy szczelinowej.
Obraz uzyskany w ten sposób jest porównywany z mapami irydologicznymi, które mają odzwierciedlać układ organizmu ludzkiego i poszczególnych organów wewnętrznych.
Zgodnie z założeniami irydologii każdemu z organów ma odpowiadać konkretne miejsce na tęczówce oka.